Les Passantes Léo Ferré
Les Passantes
En al die onbekenden die onder zeil gaan
Op lange autobussen op gehakte reizen
Laten hun intieme limoen aan de sterren
Die triest glinsteren op de hoek van versperde straten
De zielen van hoeren die getrouwd zijn geweest
Dwalen in de stadhuizen geplet onder de stoelen
De patroniem bewerkt hen en het huwelijk
Irriteert hen veel meer dan de Marseillaise
De buik in het warme de voeten ingesnoerd in krokodil
Das Kapital drinkt zijn koffie in de kroeg op de hoek
Ontdane air tussen de stront van de stad
De agressieve fooi en de Amerikaanse blik
Een meisje gezwollen als een waterzak
Ziet hem de suiker onderin de pot tergen
En denkt maar te laat aan de verdomde proletariër
Die haar respectabel maakt en haar de huid barst
En al die onbekenden die onder zeil gaan
Op lange autobussen op gehakte reizen
Laten hun intieme limoen aan de sterren
Die triest glinsteren op de hoek van versperde straten