Léo Ferré accueil
Léo Ferré
Léo Ferré heeft veel geschreven. Liefhebbers van Franse poëzie 
kennen het rijtje Rutebeuf, Villon, Baudelaire, Rimbaud, Verlaine en Apollinaire.
Als zevende poète in dit rijtje zou ik daarachter Léo Ferré willen zetten, de ‘poète du XXe siècle’. Hij was naast dichter ook een groot componist, en wist die twee gaven te combineren door niet alleen zijn eigen werk, maar ook werk van de zes hierboven genoemde dichters op muziek te zetten, om hiermee, zoals hij Verlaine citeerde, ‘de la musique avant toute chose’, de eigenlijke bedoeling van l'Art poétique, naar buiten te brengen.
Behalve dit feit is het ook bij Ferré opvallend dat hij een vergelijkbare mysterieuze gedrevenheid had om zijn werk te produceren en af te maken.
Het werk van Ferré is niet makkelijk te begrijpen; ook niet voor vele Franstaligen zelf. Hij gebruikt enkel metaforen en een bijna geheime codetaal afgewisseld met argot.
Toch is het de moeite waard om er in te duiken; want, eenmaal erin gedoken, laat het je nooit meer los, en met de tijd (avec le Temps) ontdek je de schoonheid van zijn werk.
Op deze site staan een aantal van zijn poésies met vertaling.
Wanneer je mensen te vaak in hun echte licht ziet dan kom je op een gegeven moment op een punt dat je van hen af wilt.
Luciditeit is een opgebouwde ballingschap, een nooduitgang, de vestiaire van de intelligentie.
Maar het is ook een ziekte die ons meeneemt naar eenzaamheid.
